K5 3157 Life Turns Out Just The Way You Think(Motivational English poetry)

 

Sohan Kumar

Program exective (Akashwani,Jallandhar)

Hindi version 2607

Punjabi version 3158

Life walks with joy and sorrow, side by side,

Changing its colors with every tide.
It turns out just the way you think,
With every thought, it shifts in sync.

When your thinking becomes too small,
Life feels tight, with no room at all.
If dreams are big but efforts are few,
Then life will break those dreams in view.

Keep your thoughts bright and always strong,
Then life will sing with you all along.

7.49pm 30 June 2025

3156 What Eyes You Have (English poetry)

All India Radio Broadcaster

Monika Mehta

Hindi version 3154

Punjabi version 3155

What lovely eyes you have, just pour me that wine,
I wait with hope, send a loving sign.
Since our eyes met, my heart lost peace,
Give me some rest now, even for a time.

My life is yours, it’s no longer mine,
If I walk with you, make my name shine.
How long will you tease this heart so true?
Give me one evening, sweet and divine.

When we walk together, the world will bloom,
Let me wear your scent like a rose in prime.
Let no one blame you, keep your name so pure,
Put every false charge and doubt on mine.

How long should I live in this world alone?
Come into my arms, let love align.
If I could win your love just once,
Then let life turn dark, let it decline.

Before this longing turns into pain,
Let "Geet" receive love’s gift, its sweetest sign.

7.35pm 29 June 2025

3155 ਗਜ਼ਲ ਆਰਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ

 

English version 3156

Hindi version 3154

221 1222 221 1222

ਕਾਫ਼ੀਆ ਆਮ

ਰਦੀਫ ਦ਼਼ਵੋ ਮੈਨੂੰ

ਕੀ ਖੂਬ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਇਹ, ਇਕ ਜਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਉਮੀਦ 'ਚ ਬੈਠਾ ਹਾਂ, ਪੈਗਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਅੱਖਾਂ ਜਦੋਂ ਦੀ ਮਿਲੀਆਂ, ਬੇਚੈਨੀ ਵਧੀ ਜਾਂਦੀ।

ਕੁਝ ਪਲ ਹੀ ਸਹੀ ਹੁਣ ਤਾਂ, ਆਰਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਜੀਵਨ ਮੇਰਾ ਹੋਇਆ ਹੁਣ, ਤੇਰੇ ਹੀ ਏ ਨਾਂ  ਸਾਰਾ।

ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਹੇ ਲੱਗਾ, ਉਹ ਨਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਤੜਪਾਵੋਗੇ ਕਿੰਨਾ ਹੁਣ, ਮਾਸੂਮ ਜਿਹੇ ਦਿਲ ਨੂੰ।

ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਸਕੂਂ ਇਕ ਪਲ, ਉਹ ਸ਼ਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਜਦ ਨਾਲ ਚਲਣ ਦੋਵੇਂ, ਮਹਕੇ ਏ ਫ਼ਿਜ਼ਾ ਸਾਰੀ।

ਖੁਸ਼ਬੂ ਤੇਰੀ ਵਾਲਾ ਇੱਕ, ਗੁਲਫ਼ਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਉਂਗਲੀ ਨਾ ਉਠੇ ਤੇਤੇ, ਤੇ ਪਾਕ ਰਹੇ ਦਾਮਨ।

ਕੋਈ ਨਾ ਤੇਰੇ ਲਾਏ, ਇਲਜ਼ਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਕਦ ਤੱਕ ਮੈਂ ਰਹਾਂ ਤਨਹਾ, ਬਾਹਾਂ 'ਚ ਮੇਰੀ ਆਵੋ।

ਏ ਇਸ਼ਕ਼ ਮੇਰਾ ਤੜਪੇ, ਅੰਜਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਮਿਲ ਜਾਵੇ, ਮੋਹੱਬਤ ਜੋ, ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੀ ।

ਫਿਰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚਾਹੇ ਇਹ, ਗੁਮਨਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

ਇਸ ਤੋਂ ਕਿ ਕਦੇ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੰਤਹਾ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ

ਕੁਝ 'ਗੀਤ' ਮੋਹੱਬਤ ਦਾ, ਇਨਾਮ ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ।

3.40pm 8 June 2025

A+ 3154 ग़ज़ल आराम मुझे दे दो

English version 3156

Punjabi version 3155

 221 1222 221 1222

क़ाफ़िया आम

रदीफ़ मुझे दे दो

क्या ख़ूब ये आंँखें हैं, इक जाम मुझे दे दो। 

मैं आस लिए बैठा, पैग़ाम मुझे दे दो।

जब से हैं लड़ी आंँखें, बढ़ने लगी बेताबी।

कुछ पल ही सही अब तो, आराम मुझे दे दो।

जीवन किया अपना अब, ये नाम तेरे सारा।

लग साथ तेरे जाए, वो नाम मुझे दे दो।

तरसाओगे कितना इस, मासूम से दिल को तुम।

चाहूंँ जो बिताना इक, वो शाम मुझे दे दो।

जब साथ चलें दोनों, चहके ये जहां सारा।

ख़ुशबू से तेरी महके, गुलफ़ाम मुझे दे दो।

उंँगली न उठे तुम पर, और साफ़ रहे दामन।

तुम पर न लगे कोई, इल्ज़ाम मुझे दे दो।

कब तक मैं रहूंँ तन्हा, बाहों में मेरी आओ।

ये इश्क़ मेरा तड़पे, अंजाम मुझे दे दो।

मिल जाए मोहब्बत जो, इक बार मुझे तेरी।

फिर ज़िंदगी चाहे ये, गुमनाम मुझे दे दो।

 

इससे कि यहांँ पहले, अब इंंतहा हो जाए।

कुछ 'गीत' मोहब्बत का ईनाम मुझे दे दो। 

3.25pm 27 June 2025

K5 3153 ਚਾਹਵਾਂ ਤੈਥੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਣਾ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ)

Hindi version 2582

English version 3152

ਕਈ ਵਾਰ ਚਾਹਿਆ ਕਿ ਨਾ ਚਾਹਵਾਂ ਤੈਥੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਣਾ,

ਪਰ ਤੇਰੀ ਫ਼ਿਤਰਤ ਬਣੀ ਰਹੀ ਐਸੀ, ਹੋ ਗਿਆ ਜੋ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਣਾ।

ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੇਰੁਖੀ ਵਰਤਦਾ ਰਿਹਾ।

ਕਿਉਂ ਤੋੜਦਾ ਰਿਹਾ ਵੇਖਿਆ ਸੀ ਜੋ ਸੁਪਨਾ ਸਲੋਣਾ।

ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਤੇਰੀ ਕਿਸਮਤ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਖੋਣਾ।

ਜਿਹੜੇ ਵੀ ਹਾਲਾਤ ਬਣੇ, ਤੂੰ ਸੰਭਾਲ ਨਾ ਸਕਿਆ।

ਤੇਰੀ ਲਕੀਰਾਂ 'ਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਹੋਣਾ।

 ਜਦ ਤੈਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਸੰਭਾਲਣਾ ਹੀ ਨਾ ਆਇਆ, ਫੇਰ,

  ਉਹੀ ਮਿਲਣਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਸੀ ਬੀਜ ਬੋਣਾ।

ਹੁਣ ਥੱਕ ਗਿਆ ਹਾਂ ਸਾਥ ਤੇਰਾ ਦੇ ਕੇ ਮੈਂ,

ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਣ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋਣਾ।

ਤੇਰਾ ਪਿਆਰ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।,

ਅਗਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਵੇਖੀਏ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੁਣ ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ ਹੋਣਾ।

9.08pm 26 June 2025

K5 3152 I wished that we don’t drift apart (English poetry)

Hindi version 2582

Punjabi version 3153

Many times I wished that we don’t drift apart,

But you played a role that broke my heart.
Why did you always treat me so cold?
Why did you crush the dreams I hold?

I longed to stay, but fate said no,
It was written for me, I had to go.
You failed to face the storms that blew,
It was destiny's plan, I’d lose you too.

When you never learned to care or heal,
You had to reap what you chose to feel.
I’m tired of walking by your side,
Now I just want to break this tide.

I’m giving your love back to you today,
Let’s see what more is coming our way.

9.25pm 25 June 2025

K5 3151 What you sow,so shall you reap (English poetry) Four liner

Punjabi version 3150

Hindi version 2384
Why do your eyes let teardrops flow?

Why drown yourself in silent woe?

The crop will match the seeds you sow,

You reap the truth of what you grow.

3.36pm 24 June 2025

K5 3150 ਪੰਜਾਬੀ (4 liner) ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੱਖਾਂ ਕਿਉਂ ਭਿੱਗਾਉਂਦੇ ਹੋ

Hindi version 2384

English version 3151

ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅੱਖਾਂ ਕਿਉਂ ਭਿੱਗਾਉਂਦੇ ਹੋ,

ਆਪ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਅਥਰੂਆਂ ਵਿੱਚ ਡੁੱਬੋਂਦੇ ਹੋ।

ਕਟ ਕੇ ਉਹੀ ਫ਼ਸਲ ਆਵੇਗੀ ਸਾਹਮਣੇ,

ਜੋ ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਤੁਸੀਂ ਬੋਂਦੇ ਹੋ।

3.23pm 24 June 2025

K5 3149 How you claim your right on me (English poetry)

Punjabi version 3148

Hindi version 2389

Sometimes you're far, sometimes you're near,

You come and go like thoughts unclear.

I try to forget, stay far from you,

But you return in memories too.

You never cared for what I say,

Still claim your right on me each day.

Left dreams behind to be with you,

Yet you act like I owe you too.

9.58pm 22 June 2025

K5 3148 ਦੂਰ ਨੇੜੇ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ)

Hindi version 2389

English version 3149
 

ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਦੇ ਦੂਰੀ, ਕਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।

ਖਿਆਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋ।

ਰਵੋ ਕੁਛ ਦੂਰ ਮੇਤੋਂ ਤਾਂਕੀ ਤੈਨੂੰ ਭੁੱਲ ਮੈਂ ਜਾਵਾਂ,

ਕਿਉਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਆਉਣਾ ਨਾ ਛੱਡ ਪਾਉਂਦੇ ਹੋ?

ਕਦੇ ਇੱਕ ਗੱਲ ਵੀ ਮੰਨੀ ਨਹੀਂ ਮੇਰੀ,

ਕਿਵੇਂ ਹੱਕ ਆਪਣਾ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜਤਾਉਂਦੇ ਹੋ?

ਕਈ ਸੁਪਨੇ ਅਧੂਰੇ ਛੱਡੇ ਤੈਨੂੰ ਪਾਉਣ ਦੇ ਮੈਂ ਲਈ ,

ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਅਹਿਸਾਨ ਕਿਉਂ ਏਨਾ ਜਤਾਉਂਦੇ ਹੋ?

12.50pm 21 June 2025

3147 The day that's gone (English poetry),

Punjabi version 3146

Hindi version 2388

So though I grow tired and sometimes fall,
I rise again and give it my all.
For each day's journey, harsh or kind,
Leaves a memory behind.

Some things went right, and some went wrong,
But success made my heart beat like a song.
I faced the troubles that came my way,
And felt proud when I saved the day.

6.47pm 20 June 2025

K5 3146 ਕਿਵੇਂ ਲੰਘਿਆ ਇਹ ਦਿਨ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ)

 English version 3147

Hindi version 2388

ਕਈ ਵਾਰ ਥੱਕ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਰਾਹੀਂ ਤੁਰਦੇ ਤੁਰਦੇ,

ਆਹ ਭਰ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਉਲਝਦੇ।

ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਦੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹਾਂ ਇਕ ਪੱਲ ਵਿਚ ਹੀ ਸੋਚ,

ਕਿਵੇਂ ਲੰਘਿਆ ਦਿਨ ਸਾਰਾ ਕੰਮਾ ਨੂੰ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ।

ਕੁਝ ਕਾਮਯਾਬੀਆਂ ਮਿਲੀਆਂ, ਕੁਝ ਮਿਲੀਆਂ ਨਾਕਾਮੀਆਂ,

ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਜਿੱਤ ਹਾਸਲ ਕਰਦੇ।

ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨਾਲ ਜਦ ਲੈਣੀ ਪਈ ਸੀ ਟੱਕਰ,

ਕਿੰਜ ਲੱਗਾ ਜਿੱਤ ਹਾਸਲ ਹੋਣ ਤੇ ਜਦ ਲੋਕ ਸਨਮਾਨ ਕਰਦੇ।

6.02pm 19 June 2025

K5 3145 She stands alone (English poetry)

 Punjabi version 3132

Hindi version 2189

Give your love to all you meet,

What’s in your fate, you'll surely greet.
A mother serves both night and day,
Her dreams of rest just fade away.

She wakes up early, starts her chore,
And works for all, then works some more.
No time she keeps for her own need,
No hour that's hers, no moment freed.

They say, "She is at home, so life is sweet,"
"She rests all day, her job’s complete."
But no one gives her even a break,
Though all her tasks, she undertakes.

No one sees the pain she hides,
Who gave her all, with open strides.
If something small doesn’t go right,
She hears complaints both day and night.

None can feel her silent tears,
Or see her strength through all the years.
Who knows what fate her hands will hold,
As time moves on, and she grows old?

She wonders, thinking in the night,
“I gave them all, with all my might.”
Will she ever reap the seeds she’s sown,
Or live the dreams she called her own?

Still today, she stands alone,
With nothing she can call her own.

3.37pm 18 June 2025

K5 3144 Mom (English poetry)

Punjabi version 3131

Hindi version 1983

Mom, you always feel my silent cry,

Before a tear can touch my eye.

You're always near when times are tough,

Your gentle care is strong enough.

You know my needs before I speak,
You give me strength when I feel weak.
No matter how the storm may blow,
Your love still finds a way to show.

When I am lost or feeling low,
You guide me back with your warm glow.
If nights are dark and hopes are few,
I still feel safe because of you.

Life may bring hurdles, big or small,
But with you, I can face them all.
With every fear and every fall,
Your name is what I first recall.

You are the peace in every storm,
You are the fire that keeps me warm.
What more to say? You are the one...
My moon, my stars, my rising sun.

No temple’s needed, no holy place,
Your love alone is God’s own grace.
So here I stand with folded hands,
You are my heaven, here on lands.

4.51 pm 17 June 2025

K5 3143 Write (English poetry)

Hindi version 3141

Punjabi version 3142

When sadness fills the air, write what you feel,

Write the wounds that time could never heal.

If sweet memories return in the night,

Write each one down, hold them tight.

Recall the moments you once did share,

Write of that night beyond compare.

When love and life were both at stake,

Write of those who were real and who were fake.

When love had reached its highest flight,

People turned monsters out of spite.

Now that our bond is torn apart,

Write if they now serve with heart.

Love has no caste, no rule, no race,

No name, no label, no set place.

So ‘Geet’, if love begins to grow,

Write it down and let it show.

6.29pm 16 June 2025

3142 ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਬਾਤ ਲਿਖ

 English version 3143

Hindi version 3141

ਬਹਰ: 2122 2122 212

ਕਾਫ਼ੀਆ: ਆਤ 

 ਰਦੀਫ਼: ਲਿਖ

ਛਾ ਉਦਾਸੀ ਜਾਵੇ ਜੱਦ ਜਜ਼ਬਾਤ ਲਿਖ।

ਦਿਲ 'ਤੇ ਹੋਇਆ ਜਿਹੜਾ ਹੈ ਆਘਾਤ ਲਿਖ।

ਮਿੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਜੇ ਆਉਣ ਯਾਦ ਤਾਂ।

ਯਾਦ ਕਰ ਦਿਲ ਦੀ ਹਰ ਇਕ ਤੂੰ ਬਾਤ ਲਿਖ।

ਜਿਹੜੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਰਹਿ ਗਈਆਂ ਤੇਰੀਆਂ।

ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਸੋਹਣੀ ਰਾਤ ਲਿਖ।

ਖੇਡ ਖੇਡੀ ਜੋ ਇਸ਼ਕ਼ ਤੇ ਜਾਨ ਦੀ।

 ਕਿੰਨ੍ਹੇ ਕੀਹਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਮਾਤ ਲਿਖ।

ਪਿਆਰ ਜੱਦ ਪਰਵਾਨ ਚੜ੍ਹਿਆ ਸਾਡਾ ਸੀ ।

ਲੋਕ ਬਣ ਬੈਠੇ ਓਦੋਂ ਜਿਨਨਾਤ ਲਿਖ।

ਸਾਡਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਬਣ ਕੇ ਟੁੱਟਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ।

ਲੋਕਾਂ ਕੀਤੀ ਕੀ ਉਦੋਂ ਖ਼ਿਦਮਾਤ ਲਿਖ।

ਪਿਆਰ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਧਰਮ ਕੋਈ ਨਹੀਂ।

ਕੌਮ ਨਾ ਕੋਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਤ ਲਿਖ।

ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਦੋਂ ਇਹ ਕੀ ਪਤਾ। 

 'ਗੀਤ' ਹੋਵੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾਂ ਦੇਹਾਤ ਲਿਖ।

11.46pm 15 June 2025

3141 ग़ज़ल लिख

Punkabi version 3142

English version 3143

 2122 2122 212

क़ाफ़िया आता

रदीफ़ लिख

जब उदासी छाए तो जज्बात लिख। 

जो तेरे दिल पे हुआ आघात लिख।

मीठी बातें याद आएं तुझे। 

याद करके वो हर इक तू बात लिख। 

याद कर वो सब मुलाकातें तेरी।

उन में सबसे जो हसीं वो रात लिख।

बाज़ी खेली जब इश्क़ में जान की। 

किसने किसको दी थी इसमें मात लिख।

प्यार अपना जब चढ़ा परवान था। 

लोग बन बैठे थे तब जिन्नात लिख।

रिश्ता अपना देख के टूटा हुआ। 

कर रहे क्या वो तेरी खिदमात लिख।

प्यार करने वालों का मज़हब नहीं।

है नहीं इनकी कोई भी ज़ात लिख।

प्यार हो जाता किसी भी पल कहीं।

'गीत' फिर हो शहर या देहात लिख।

3.00pm 14 June 2025

इस शहर का फिल्मी गीत

तुम न जाने किस जहां में खो गये 

K4 3140 where she belongs to (English poetry)

Punjabi version 3130

Hindi version 1964

When near, she showed no care or grace,

Now far away, she misses your face.
She argued back at every word,
Now says nothing, not even heard.

She used to laugh and dance with cheer,
Now only works when she's not near.
That carefree girl has changed her way,
She’s calm and grown up every day.

She still can’t tell where she belongs,
The home of fun, or chores all day long.

4.48pm 13 June 2025

K4 3139 Little Children (English poetry) Children poem

Hindi version 926

Punjabi version 3129

Little children, tiny feet,
Everyone’s joy, so pure and sweet.
How they laugh with innocent cheer,
Their giggles bring the sunshine near.
Stars of every home they are,
Shining bright like a guiding star.
Little children, tiny feet,
Everyone’s joy, so pure and sweet.

They are the hope of every day,
A light that never fades away.
They are the dream parents hold tight,
A future glowing bold and bright.
Little children, tiny feet,
Everyone’s joy, so pure and sweet.

Let their innocence always stay,
Let no shadow block their way.
They are the ones who’ll lead our land,
With hearts so pure and helping hand.
Little children, tiny feet,
Everyone’s joy, so pure and sweet.

8.32pm 12 June 2025

3138 (part 3)ਪੰਜਾਬੀ ਗ਼ਜ਼ਲ: ਚੁੱਪ ਚਪੀਤੇ ਛੱਡ ਜਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ

 English version 3137

Hindi version 2774 (part 3,)

2122 2122 212 

ਕਾਫ਼ੀਆ: ਆਉਣਾ 

ਰਦੀਫ਼: ਯਾਦ ਹੈ

ਸਿਰਫ਼ ਦੌਲਤ ਹੁਣ ਕਮਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਵੱਡਾ ਖੁਦ ਨੂੰ ਤੇ ਦਿਖਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਛੱਡ ਕੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਚਲਾ ਜਦ ਤੂੰ ਗਿਆ,

ਫਿਰ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲਣਾ ਮਿਲਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਹਾਰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੀ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ,

ਹਾਰ ਖੁਦ ਮੈਨੂੰ ਜਿਤਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ?

ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਸੀ ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਮਿਲੇ,

ਜੋ ਕਿਹਾ ਉਹ ਮੰਨ ਜਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਪਿਆਰ ਦੀ ਪੀਂਘਾਂ ਚੜਾ ਕੇ ਨਾਲ ਇੰਝ।

ਚੁੱਪ ਚਪੀਤੇ ਛੱਡ ਜਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਹਾਰਦਾ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਸਕਿਆ ਵੇਖ ਜੋ,

ਓਹਦਾ ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਗਿਰਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਉਸ ਗੱਲ ਨੂੰ,

'ਗੀਤ' ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਚਿੜਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

4.43pm 11 Jun 2024

Aapke pahlu mein Aakar ro diye

Tum Na jaane kis Jahan mein Kho Gaye

K4 3137.(Part 3) “Geet” recalls (English poetry)

Hindi version 2774 (part 3)

Punjabi version 3138
Now it’s just about the money you chase,

And showing off in every place.

Once you left and walked away,
No more meetings came our way.

You never liked to see me lose,
But helped me win , was that your ruse?

Perhaps that was our final meet,
You agreed with me, calm and sweet.

So much love you once would show,
Then left me all alone in woe.

You saw me lose and couldn’t bear,
Then dropped your gaze, as if not there.

I try to forget that painful scene,
But “Geet” recalls what might have been.

6.35pm 10 June 2025

3136 ਗ਼ਜ਼ਲ (part 2) ਯਾਦ ਹੈ

Hindi version 2773 (part2)

English version 3135

ਕਾਫ਼ੀਆ ਆਣਾ

ਰਦੀਫ ਯਾਦ ਹੈ

ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਉਹ ਗੁਣਗੁਣਾਓਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਪਿਆਰ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਓਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਉਹ ਸਮਾਂ ਹੋਵਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਮੈਂ ਕਦੇ

ਨਾਲ ਤੇਰੇ ਹੀ ਬਿਤਾਓਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਹਾਰ ਜਾਂਦਾ ਜਦ ਕਦੇ ਬਾਜੀ ਕੋਈ। 

ਕੋਲ ਮੈਨੂੰ ਉਹ ਬਿਠਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਜਦ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਸੀ ਸਾਰੇ ਘਰ ਤੋਂ ਫਿਰ।

ਰਾਤ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਲੰਘਾਓਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਲੋਕ ਸੜਦੇ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ,

ਨਾਲ ਉਹਦੇ ਜਾ ਸੜਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਨਿੱਕੀ ਜੇਹੀ ਗੱਲ 'ਤੇ ਰੁੱਸਣਾ ਤੇਰਾ,

ਫੇਰ ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਚਿੜ੍ਹਾਓਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

"ਗੀਤ" ਦਾ ਮੈਨੂੰ ਚਿੜਾਉਣਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ,

ਆਪਣੇ ਫਿਰ ਗੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਲਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

5.34pm 9 June 2025

K4 3135 (part 2)::Geet' still recall your gentle tune, (English poetry)

Hindi version 2773 (part 2)

Punjabi version 3136

I still recall your gentle tune,

Humming love beneath the moon.

Singing songs to show you care,
Love was floating in the air.

When I sat down feeling low,
You stayed close and had let me show.

When I failed, you helped me stand,

Lifting me with loving hand.

When the crowd would walk away,
We would talk the night away.

People burned with jealous eyes,
When they saw our bonded ties.

Getting upset on things so small,
And teasing me for no cause at all.
'Geet' teasing me with eyes so bright,
I still recall when you hug me tight .

7.34pm 8 June 2025

K4 3134 (part 1)'Geet' still remembers (English poetry)

Hindi version 2772 (part1)

Punjabi version 3133

I still remember when you came so near,
Your head on my shoulder, soft and dear.

Every word I said, you would agree,
Then tease me back so playfully.

Our love once bloomed, so bright, so high,
I recall the gossip, the jealous eye.

We played as kids in that old lane,
That house still echoes in my brain.

Some were stones, some soft like glass,
Your secret treasures still come to pass.

You'd sulk at things so small, so light,
And then annoy me with pure delight.

We'd meet on the roof, in silent grace,
"Geet" still remembers that lovely place.

7.38pm 7 June 2025

3133 ਪੰਜਾਬੀ ਗਜ਼ਲ (part 1): ਯਾਦ ਹੈ

Hindi version 2772 (part 1)

English version 3134
 2122 2122 212

ਕਾਫ਼ੀਆ: ਆ  

ਰਦੀਫ਼: ਯਾਦ ਹੈ

ਤੇਰਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਤੇਰਾ ਸਿਰ ਤੇ ਮੇਰਾ ਸ਼ਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਗੱਲ ਜੋ ਵੀ ਮੈਂ ਕਹਾਂ ਮੰਨਣਾ ਤੇਰਾ,

ਫੇਰ ਨਖਰੇ ਵੀ ਦਿਖਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਪਿਆਰ ਸਾਡਾ ਚੜਿਆ ਜਦ ਪਰਵਾਨ ਸੀ,

ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਗੱਲਾਂ ਬਣਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਜਿੱਥੇ ਬਚਪਨ ਸੀ ਬਿਤਾਇਆ ਖੇਡ ਕੇ,

ਅੱਜ ਵੀ ਉਹ ਘਰ ਪੁਰਾਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਕੁਝ ਨਰਮ‌ ਪੱਥਰ, ਰੰਗੀਲੇ ਕੰਚ ਕੁਝ,  

ਅੱਜ ਵੀ ਤੇਰਾ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਤੇ ਉਹ ਰੁੱਸਣਾ।

ਤੇ ਤੇਰਾ ਮੈਨੂੰ ਚਿੜ੍ਹਾਉਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

ਮਿਲਦੇ ਸਾਂ ਛੱਤ ਤੇ ਅਸੀਂ ਜਿਹੜੀ ਜਗਹ।

"ਗੀਤ" ਤੇਰਾ ਓਹ ਠਿਕਾਣਾ ਯਾਦ ਹੈ।

5.44pm 6 June 2025

2122 2122 212

 ਇਸ ਬਹਰ ਤੇ ਕੁਝ ਫਿਲਮੀ ਗੀਤ 

ਆਪਕੇ ਪਹਿਲੂ ਮੈਂ ਆਕਰ ਰੋ ਦੀਏ 

ਦਿਲ ਕੇ ਅਰਮਾ ਆਸੂਔਂ ਮੇਂ ਬਹਿ ਗਏ

ਤੁਮ ਨ ਜਾਨੇ ਕਿਸ ਜਹਾਂ ਮੇਂ ਖੋ ਗਏ

 

K5 3132 ਮਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ) Punjabi

Hindi version 2189

English version 3145

ਪਿਆਰ ਵੰਡੇ ਸਭਨਾ ਨੂੰ ਚਾਹੇ ਓਹ ਜਿੰਨਾ।

ਕਿਸਮਤ 'ਚ ਜੋ ਲਿਖਿਆ, ਉਹੀ ਮਿਲਣਾ। 

ਮਾਂ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੇਵਾ ਸਭ ਦੀ ਹਰ ਰੋਜ਼,

ਆਰਾਮ ਕਰੇ ਉਹ ਵੀ, ਰਹਿੰਦਾ ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ। 

ਸਵੇਰੇ ਸਵੇਰੇ ਉਠ ਜਾਂਦੀ ਜਲਦੀ,

ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮ ਹੈ ਕਰਦੀ। 

ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਸਮਾਂ ਉਸ ਕੋਲ,

ਕੋਈ ਵਕਤ ਨਹੀਂ ਜਿਸਨੂੰ ਕਹਿ ਉਹ ਆਪਣਾ । 

ਸਭ ਸੋਚਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਤਾਂ ਰਹਿੰਦੀ,

ਕਿੰਨਾ ਆਰਾਮ ਹੈ, ਕਿੰਨੇ ਮਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ। 

ਪਰ ਕਦੇ ਨਾ ਕੋਈ ਛੁੱਟੀ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਦੀ,

ਕੰਮ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਦਾ ਹੀ ਪੈਂਦਾ ਕਰਨਾ । 

ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕੀਤਾ ਉਹਦਾ ਚੰਗਾ ਨਾ ਲੱਗਦਾ,

ਗੱਲਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੁਣਾ ਕੇ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ। 

ਕੋਈ ਕੀ ਜਾਣੇ ਉਸਦੇ ਮਨ ਦੀ ਪੀੜਾ,

ਜਿਸਨੇ ਲੁਟਾ ਦਿੱਤਾ ਸਭ ਕੁਝ ਆਪਣਾ। 

ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਦਾ ਉਸਦੀ ਮਿਹਨਤ,

ਕਿਹੜੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਰੱਬ ਨੇ ਲਿਖੀ ਉਸਦੀ ਕਿਸਮਤ। 

ਮਨ ਮਸੋਸ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਜਦੋਂ ਸੋਚਦੀ,

ਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਲਈ ਕੀਤਾ। 

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਦੋਂ ਮਿਲੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ,

ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਵੇਖਿਆ ਉਸ ਸੁਪਨਾ,

ਅਜੇ ਤੱਕ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ, 

ਜਿਸਨੂੰ ਕਹਿ ਸਕੇ ਉਹ ਆਪਣਾ। 

6.35pm

5 June 2025

K5 3131 ਮਾਂ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ)Punjabi Kavita

 

Hindi version 1983

English version 3144

ਮਾਂ, ਤੈਨੂੰ ਮੇਰੀ ਹਰ ਲੋੜ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਅਹਿਸਾਸ,

ਜਦ ਵੀ ਮੈਂ ਚਾਹਵਾਂ, ਤੂੰ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੇ ਪਾਸ। 

ਤੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕੋਈ ਚਿੰਤਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਏ ,

ਮੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੁਖ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੋ ਸਕਦੀ ਏ। 

ਤੇਰੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਦਾ ਹੱਲ,

ਤੇਰੇ ਹੁੰਦੇ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵਾਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਇੱਕ ਵੀ ਪਲ।

ਜੀਵਨ ਦੇਵੇ ਚਾਹੇ ਕਿੰਨੇ ਵੀ ਝਟਕੇ ਪਰ ਤੇਰੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਨਾਲ,

ਕੱਟ ਜਾਵਣ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਹੀ ਰਸਤੇ।  

11.56pm 4 June 2025

K5 3130 ਆਖਰ ਕਿਹੜਾ ਘਰ ਆਪਣਾ ਉਸਦਾ (ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ)

 Hindi version 1964

English version 3140

ਮਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਖ਼ਿਆਲ ਨ ਕਰਦੀ,
ਉਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦਿਨ ਯਾਦ ਕਰਦੀ।

ਕੁਝ ਵੀ ਆਖਣ ਤੇ ਉਲਟ ਜਵਾਬ ਭਰਦੀ,
ਉਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਕੇ ਹੁਣ ਚੁੱਪ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਰਦੀ। 

ਜੋ ਬਚਪਨ 'ਚ ਖੇਡਾਂ, ਕੁਦਾਂ, ਮੌਜਾਂ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕਰਦੀ,
ਉਹੀ ਦੂਰ ਸਹੁਰੇ ਜਾ ਕੇ ਸਿਰਫ਼ ਕੰਮ ਕਰਦੀ।

ਕਿੰਨਾ ਬਦਲ ਗਿਆ ਰੂਪ ਉਸ ਮਾਸੂਮ ਕੁੜੀ ਦਾ,
ਉਹੀ ਦੂਰ ਹੋ ਕੇ ਹੁਣ ਨਿਖਰਦੀ ਤੇ ਸੰਵਰਦੀ।

ਆਖਰ ਕਿਹੜਾ ਘਰ ਆਪਣਾ ਉਸਦਾ ਕਹੀ ਨ ਪਾਈ,
ਜਿੱਥੇ ਮੌਜਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂ ਜਿੱਥੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕੰਮ ਕਰਦੀ।

6.20pm 3 june 2025

K5 3129 ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ, ਨੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚੇ (Children poem) ਪੰਜਾਬੀ ਕਵਿਤਾ

Hindi version 926

English version 3137

ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ, ਨੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚੇ,
ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਦੂਲਾਰੇ ਬੱਚੇ।

ਕਿੰਨੀ ਮਾਸੂਮ ਹੰਸੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ,
ਕਿੰਨੀ ਮਿੱਠੀ ਕਲਕਾਰੀ।
ਸਭ ਦੀ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਤਾਰੇ ਬੱਚੇ,
ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ, ਨੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚੇ,
ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਦੂਲਾਰੇ ਬੱਚੇ।

ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਆਸ ਹਨ ਇਹ ਬੱਚੇ,
ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦਾ ਚਾਨਣ ਬੱਚੇ,
ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ ਨੇ ਸਹਾਰੇ ਬੱਚੇ।
ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ, ਨੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚੇ,
ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਦੂਲਾਰੇ ਬੱਚੇ।

ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਸੂਮਿਅਤ ਨਾ ਮਿਟੇ,
ਭਵਿੱਖ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾ ਵਿਗੜੇ।
ਦੇਸ਼ ਦੇ ਰਖਵਾਲੇ ਬੱਚੇ,
ਛੋਟੇ ਬੱਚੇ, ਨੰਨ੍ਹੇ ਬੱਚੇ,
ਸਭ ਦੇ ਰਾਜ ਦੂਲਾਰੇ ਬੱਚੇ।

6.42pm 2 June 2025

K4 3128 'Geet,' don’t fear (English poetry)

Hindi version 3126

Punjabi version 3127

 So much darkness is spread all around,

Tell me, how can the light be found?

Man has turned against his kind,

Hate and shadows everywhere bound.

Tomorrow’s sun will surely rise,

But today, dark clouds surround.

When bright light fills every place,

We’ll learn from the night so profound.

Time is fickle, never the same,

Suddenly darkness can come unbound.

Everyone’s role matters too,

Like day and night that go around.

Even this dark brings peace at times,

It holds some meaning, deep and sound.

"Geet," don’t fear the darkest skies,

Light and dark go round and round.

4.20pm 1 June 2025